Patroni ulic w BPPT

Przemysłowcy, wybitni inżynierowie i konstruktorzy. Łączy ich to, że wszyscy byli blisko związani z Bydgoszczą i przyczynili się do jej rozwoju gospodarczego, technologicznego i naukowego. Swoje śmiałe wizje wdrażali w życie, dzięki czemu pozostawili trwałe piętno na tkance miasta.
Oprócz prowadzenia aktywnej działalności zawodowej, patroni bardzo żywotnie i bezinteresownie udzielali się w życiu społecznym. Działali w różnych okolicznościach społecznych i politycznych, ale zawsze w interesie Bydgoszczy i bydgoszczan.
Uhonorowanie współtwórców rozkwitu Bydgoszczy poprzez ustanowienie ich patronami ulic w Bydgoskim Parku Przemysłowo-Technologicznym stanowi inspirację dla inwestorów i innych osób zaangażowanych w rozwój gospodarczy i technologiczny Bydgoszczy.
Poniżej znajdują się krótkie informacje o patronach  (skrót z uzasadnienia uchwały Rady Miasta Bydgoszczy nr XX/371/11 Rady Miasta z dnia 29 grudnia 2011 r. w sprawie nadania nazwy ulicy na terenie Bydgoszczy):

ulica Bydgoskich Przemysłowców
Główna ulica, oś Bydgoskiego Parku Przemysłowo-Technologicznego. Ulica zostanie nazwana w ten sposób dla uczczenia bogatych bydgoskich tradycji przemysłowych. Nadanie tego imienia będzie hołdem złożonym wszystkim bydgoskim przemysłowcom i przedsiębiorcom, którzy przyczynili się do rozwoju gospodarczego Bydgoszczy.

ulica Stanisława Jana Rolbieskiego
Stanisław Jan Rolbieski (1873−1939), inżynier, organizator przemysłu w Bydgoszczy po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Budowniczy i dyrektor przedsiębiorstwa Kabel Polski, dyrektor fabryki karbidu w Smukale, inicjator powstania spółki „Kauczuk”. Dbał o godziwe warunki dla pracowników. Uczestniczył aktywnie w życiu Bydgoszczy jako sędzia pokoju, komisarz państwowy i honorowy radca miejski. Wspierał wiele akcji społecznych, charytatywnych  i kulturalnych, działał w licznych organizacjach. Konsul honorowy Szwecji. W 1939 roku został wraz z rodziną rozstrzelany przez hitlerowców.

ulica Franza Blumwego
Franz J. Blumwe (1853−1903), właściciel i dyrektor Fabryki traków i maszyn do obróbki drewna eksportującej produkty na cały świat. Na bazie tej fabryki powstała funkcjonująca do dziś Fabryka Obrabiarek do Drewna. Działacz społeczny, założył pracowniczą kasę chorych i kasę pogrzebową. Utworzył dom opieki dla dzieci pracujących zawodowo i przeznaczył w tym celu swoją willę z ogrodem. Aktywnie działał w wielu organizacjach.

ulica Hermanna Frankego
Hermann August Franke (1829−1913), bydgoski przemysłowiec. Właściciel  destylatorni spirytusu i wytwórni likieru, zakładów kąpielowych i tartaku. Prezes Izby Handlowej w Bydgoszczy. Radca i rajca miejski. Społecznik, fundator wielu miejskich inicjatyw, w tym domu dla starców i osób nieuleczalnie chorych. Działacz Towarzystwa Upiększania Bydgoszczy. Jego prywatne zbiory dały początek  Muzeum Miejskiemu.

ulica Józefa Milcherta
Józef Milchert (1874-1930), kupiec, przedsiębiorca i wynalazca. Właściciel Fabryki Przednich Likierów i Wódek. Twórca 25 patentów. Wybitny działacz narodowy i społeczny, założyciel Towarzystwa Kupców w Bydgoszczy. Długoletni radny i członek Magistratu, honorowy radca miejski. Prezes i członek organów towarzystw i przedsiębiorstw w Bydgoszczy.

ulica Bogdana Raczkowskiego
Bogdan Raczkowski (1888−1939), inżynier i architekt. Przyczynił się do powiększenia Bydgoszczy o nowe osiedla, stadion miejski, elektrownię, dworzec autobusowy i obiekty przemysłowe. Współprojektant Szpitala Miejskiego na osiedlu Bielawy, projektant kościoła na Siernieczku. Kierownik Urzędu Budownictwa Naziemnego, zastępca przewodniczącego Komitetu Rozbudowy Miasta. Działacz społeczny. Rozstrzelany przez hitlerowców w  1939 roku w Bydgoszczy.

ulica Władysława Paciorkiewicza
Władysław Paciorkiewicz (1876−1925), przedsiębiorca, wynalazca, konstruktor maszyn do pisania. W 1921 roku uruchomił w Bydgoszczy pierwszą polską wytwórnię zaprojektowanych przez siebie maszyn do pisania. Autor licznych patentów z dziedziny mechaniki i urządzeń. Aktywny działacz oświatowy.

ulica Jerzego Falkowskiego 
Jerzy Falkowski (1926−2003), inżynier budownictwa. Dyrektor Okręgowej Dyrekcji Inwestycji Miejskich w Bydgoszczy, pilotujący m.in. budowę bydgoskich osiedli Kapuścisk, Błonia, Skrzetuska, Bartodziejów, Wyżyn i Fordonu. Współtwórca, prezes lub członek wielu organizacji technicznych w Bydgoszczy. Założyciel Zakładów Graficznych im. Edukacji Narodowej. Doprowadził do wybudowania nad Brdą Bydgoskiego Domu Technika. Zaangażowany w powołanie Wyższej Szkoły Inżynierskiej a następnie w przekształcenie jej w Akademię Techniczno-Rolniczą (obecnie Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy im. J. i J. Śniadeckich w Bydgoszczy).

ulica Edmunda Matuszewskiego 
Edmund Matuszewski (1921−1999), inżynier mechanik, wniósł duży wkład w działalność NOT w Bydgoszczy, budowę Domu Technika, tworzenie oddziałów terenowych NOT w Toruniu, Włocławku, Grudziądzu i Inowrocławiu, a także utworzenie Wieczorowej Szkoły inżynierskiej w Bydgoszczy (przekształcona obecnie w Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy im. J. i J. Śniadeckich w Bydgoszczy). Społecznik, przewodniczący i członek licznych organizacji społecznych i zawodowych, za swoja pracę otrzymał 39 odznaczeń, w tym Krzyż Oficerski i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

ulica Ernsta Petersona
Ernst Franz Peterson (1843−1905), przemysłowiec, właściciel dużej cegielni na osiedlu Okole, a także dwóch młynów na Czyżkówku. Zaangażowany w budowę Kanału Bydgoskiego. Fundator i filantrop, jako jeden z pierwszych zainicjował system opieki nad pracownikami. Stworzył kasę chorych dla pracowników i ich rodzin. Przeznaczył swoje grunty na zabudowę mieszkaniową dla robotników.

ulica Emila Gamma
Emil F. Gamm (1842−1908), przemysłowiec, właściciel  Fabryki Mydła i Świec. Radny miejski, działacz Czerwonego Krzyża, członek Magistratu nadzorujący m.in. służbę zdrowia. Przyczynił się do utworzenia kolumn sanitarnych. Stworzył fundację służącej najuboższym bydgoszczanom.